Κι από το Γραμματικό στο Προσάλεσι Βαρνάβα, που είναι, ίσως, το
ωραιότερο μέρος που είδα μέσα στις έξι ώρες της εκδρομής στον Μαραθώνα -
ένα τοπίο που μοιάζει με παράδεισο επί γης. Στο πλάτωμα δίπλα στο
ρεματάκι υπάρχει μια καντίνα με τραπέζια γύρω τριγύρω.
Πιάνουμε κουβέντα με τον υπεύθυνο, έναν νεαρό κύριο που φοράει ένα τισέρτ με παλαίμαχα ροκ είδωλα, ο οποίος μας λέει για τις πιθανές καταβολές της λέξης. «Παλιότερα, όταν περνούσαν οι χωρικοί, τους ρωτούσαν "πού πας;". "Προς άλεση", απαντούσαν» και κάπως έτσι γεννήθηκε το τοπωνύμιο. Πίσω απ’ την καντίνα υπάρχει κι ένα ξύλινο γεφυράκι που οδηγεί στην απέναντι πλευρά του ρέματος (όπως μας είπαν, Προσάλεσι ονομάζεται κι αυτό), απ’ όπου, δεξιά κι αριστερά, έχουν ανοιχτεί μικρά μονοπάτια. Δεν θα μπορέσετε να προχωρήσετε πολύ, όμως και μόνο μια βόλτα να κάνετε ως εκεί αξίζει, για να γεμίσετε με εικόνες πράσινου, που μοιάζει με αγχολυτικό χάπι στα μάτια του μπαϊλντισμένου κάτοικου της Αθήνας. Το Προσάλεσι ενδείκνυται ιδιαίτερα για φυσιολάτρες αθλητές, περιπατητές και ποδηλάτες, γι’ αυτό, αν ανήκετε σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες, σπεύσατε.
Πηγή
Πιάνουμε κουβέντα με τον υπεύθυνο, έναν νεαρό κύριο που φοράει ένα τισέρτ με παλαίμαχα ροκ είδωλα, ο οποίος μας λέει για τις πιθανές καταβολές της λέξης. «Παλιότερα, όταν περνούσαν οι χωρικοί, τους ρωτούσαν "πού πας;". "Προς άλεση", απαντούσαν» και κάπως έτσι γεννήθηκε το τοπωνύμιο. Πίσω απ’ την καντίνα υπάρχει κι ένα ξύλινο γεφυράκι που οδηγεί στην απέναντι πλευρά του ρέματος (όπως μας είπαν, Προσάλεσι ονομάζεται κι αυτό), απ’ όπου, δεξιά κι αριστερά, έχουν ανοιχτεί μικρά μονοπάτια. Δεν θα μπορέσετε να προχωρήσετε πολύ, όμως και μόνο μια βόλτα να κάνετε ως εκεί αξίζει, για να γεμίσετε με εικόνες πράσινου, που μοιάζει με αγχολυτικό χάπι στα μάτια του μπαϊλντισμένου κάτοικου της Αθήνας. Το Προσάλεσι ενδείκνυται ιδιαίτερα για φυσιολάτρες αθλητές, περιπατητές και ποδηλάτες, γι’ αυτό, αν ανήκετε σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες, σπεύσατε.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΕΔΩ